IRREDENTA UKRAIŃSKA W RELACJACH

Irredenta ukraińska w relacjach polsko-czechosłowackich w latach 1918-1939

Michał Jarnecki

Kalisz - Poznań: KTPN, 2009

ss. 271: il., mapy

Format B5

Oprawa miękka

Bibliogr., indeks, streszcz. ang.

ISBN 978-83-85638-90-2

M. Jarnecki podzielił swoją pracę na pięć rozdziałów. Pierwsze z nich omawiają początki problemu kwestii irredenty od pierwszych dni uzyskania niepodległości przez państwo polskie i czechosłowackie. Następne zaś prezentują tę problematykę poprzez kolejne lata międzywojnia, aż do zajęcia Rusi Zakarpackiej przez Węgrów w marcu 1939 roku.

Przechodząc zaś do omówienia treści opracowania. Na wstępie należy się uznanie dla Autora za poruszoną w pracy tematykę, która znacząco wyróżnia się pośród wielu innych publikacji poświęconym dziejom Ukrainy w okresie międzywojennym skupiającej się w znacznej mierze na osobie Symona Petlury i jego stosunków z Polską. W tym miejscu należy zwrócić czytelnikowi uwagę, że ma do czynienia z publikacją dziwną, a zarazem także wielowątkową. Chodzi głównie o jej tematykę, która skupia się w znacznej mierze na dziejach emigracji ukraińskiej w Czechosłowacji, ale głównym jej obiektem są dzieje Rusi Zakarpackiej. Widać to szczególnie w drugiej partii książki, w której Autor poświęca im najwięcej miejsca. Opisując walki tamtejszych partii, a także starania jej społeczności o wywalczenie obiecanej im w 1919 w dobie traktatów wersalskich autonomii (zakończonej zresztą sukcesem w momencie upadku „gospodarza”).

Nie ma jeszcze żadnych komentarzy.