WCZESNOŚREDNIOWIECZNY GRÓD W POŁUPINIE, STAN. 2

Wczesnośredniowieczny gród w Połupinie, stan. 2 Nowe analizy i interpretacje źródeł archeologicznych i przyrodniczych

Bartłomiej Gruszka (red.)

Zielona Góra : Fund. Arch., 2016

ss. 335

Format A4

Oprawa miękka

ISBN 978-83-940985-3-7

Publikacja wydania I dofinansowana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu: Dziedzictwo kulturowe, Priorytet 5: ochrona zabytków archeologicznych (2015)

Materiały zabytkowe oraz archiwalną dokumentację z badań archeologicznych grodziska w Połupinie udostępniło Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze z/s w Świdnicy.
Latem 1961 roku na stanowisku nr 2 w Połupinie, pow. krośnieński, woj. lubuskie, Edward Dąbrowski – odkrywca warowni – przeprowadził pierwsze badania wykopaliskowe. Od tamtej pory stanowisko to figuruje jako jedno z najstarszych w Polsce grodzisk, którego chronologia sięga VI wieku n.e. Istotne poznawczo znaleziska (w tym m.in. brązowa tarczka czy elementy uzbrojenia) nie doczekały się jednak szczegółowej publikacji źródłowej, która umożliwiłaby weryfikację poczynionych w latach 60. XX wieku ustaleń chronologicznych oraz funkcji tego niezwykle ważnego stanowiska.
Dlatego niezbędne było kompleksowe opracowanie źródeł (w ujęciu interdyscyplinarnym) i opublikowanie rezultatów badań archiwalnych. Dzięki temu stanowisko zostało wprowadzone do obiegu naukowego w polskim środowisku archeologów wczesnego średniowiecza, a jednocześnie zostały sprostowane funkcjonujące dotychczas ustalenia. Jest to istotne dlatego, że gród w Połupinie był niejednokrotnie odnośnikiem do ustaleń chronologicznych i relacji kulturowych dla wielu innych stanowisk archeologicznych z terenów Polski.